İlkçağ Yunan felsefesinde özellikle Parmenides’ten itibaren “ebediyet” ya da “bengilik’ anlamında kullanılan terim. Terimin en eski ve felsefe dışı kullanımında ise alan “yaşam süresi” ya da “ömür” anlamam taşır. Aristoteles’in bildirdiğine göre, alan eskilerce “ölümsüz, tanrısal olan”ı nitelemek için tanrıya ilişkin olarak da kullanılmıştır .
Felsefe Sözlüğü- A.Baki Güçlü; Erkan Uzun; Serkan Uzun; Ü.Hüsrev Yoksal-Bilim ve Sanat Yayınları
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder