Ahlâk İlkesi

Ahlâksal olanı belirleyen, ahlaksal olanı ahlaksal olmayandan ayıran ana ilke. “Her durumda doğruyu söylemek iyidir”, “Alçakgönüllülük en yüksek insan erdemidir”, “Yardımsever olunması gerekir” gibi tek tek eylemlerin ya da davranışların değerlerinin dayandırdığı, insana yapılması gerekenle yapılmaması gerekeni gösteren, insana insan olmaktan gelen ödevlerini, sorumluluklarını ve yükümlülüklerini anımsatan kural. Felsefe tarihinde kimileyin açık seçik- bir biçimde, kimileyinse üstü örtük bir biçim de tek tek eylemlerin kendisine dayandırıldığı, eylemlerin değerlerinin kendileri aracılığıyla açıklandığı, belli ahlak ilkeleri üzerinden gidilerek kurulmuş ahlak felsefeleri bulunmaktadır. Sözgelimi bencilik’te “ben”, istenççilik’te “istenç”, hazcılık’ta “haz”,yararcılık’ta “yarar” gibi. Öte yanda Kant’ın ahlâk felsefesinde ahlak ilkesi, ahlak yasası karşısındaki ödev bilinci olarak tanımlanmaktadır.


Felsefe Sözlüğü- A.Baki Güçlü; Erkan Uzun; Serkan Uzun; Ü.Hüsrev Yoksal-Bilim ve Sanat Yayınları